اکبر گلپایگانی یا همان«گلپا»ی موسیقی ایران ضمن گلایه از خوانندگانی که مقلد صرف هستند مهمترین مشکل امروز موسیقی ایرانی به خصوص در زمینه آواز را غفلت از عنصر تعیین کننده «بداهه» می داند.
گلپایگانی درباره فعالیت های اخیرش گفت: «ما گوشه های متنوعی در موسیقی ایرانی داریم که بخشی از آنها را امروزه کسی نمی داند؛ گوشه هایی مانند«یه گاه»، «سه گوشه ناصری»، «گاه و بیگاه» و برخی گوشه های دیگر که من اینها را اجرا می کنم و قطعاتی نیز بر روی آنها می سازم و به جامعه تحویل می دهم تا کسانی که به موسیقی علاقه دارند بتوانند استفاده کنند.»